Το θέμα "Αργοναυτικά" της φετινής εκδήλωσης, συνοδεύει Έκθεση με έργα τέχνης 14 σύγχρονων εικαστικών που εμπνεύστηκαν από την Αργοναυτική Εκστρατεία, η οποία έχει ως τίτλο:“...παλαιγενέων κλέα φωτών μνήσομαι” (παλιών ανθρώπων κατορθώματα θα ιστορήσω ) [Απολλώνιος ο Ρόδιος, “Αργοναυτικά”, Α.1-2.].Τα έργα της παράλληλης αυτής έκθεσης θα παρουσιαστούν ανάμεσα από τα αρχαία εκθέματα της μόνιμης έκθεσης της Αίθουσας 8-Δ.Ρ. ΘΕΟΧΑΡΗ του Αρχαιολογικού Μουσείου, που αναφέρονται στην εξέλιξη της Θεσσαλικής πόλης στο μυχό του Παγασητικού από τη μυκηναική εποχή μέχρι τους ρωμαικούς αυτοκρατορικούς χρόνους. Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στις 7-8 μ.μ., δηλαδή μία ώρα πριν την έναρξη της ετήσιας εκδήλωσης. Διάρκεια Έκθεσης από 6 Αυγούστου έως 30 Σεπτεμβρίου 2025
"..παλαιγενέων κλέα φωτῶν μνήσομαι"
( παλιών ανθρώπων κατορθώματα θα ιστορήσω)
[Απολλώνιος ο Ρόδιος, “Αργοναυτικά”, Α.1-2].
Έγινε κάποτε ένα ταξίδι με το ταχύ πλοίο την “Αργώ”, την “πασιμέλουσα”/πασίγνωστη* από τον Όμηρο ακόμη, που άφησαν οι άνεμοι στους Αφέτες Πηλίου να αποπλεύσει για γαίες πλούσιες και μακρινές, στην άξενη θάλασσα με τα ρεύματα και τις ρουφήχτρες μετά τις Συμπληγάδες. Ένα εγχείρημα του φιλότιμου και φωτεινού Ιάσονα της Ιωλκού, του “Μονοσάνδαλου”, που υπακούοντας στην εντολή του άδικου θείου του Πελία, να φέρει το χρυσόμαλλο δέρας από τη χρυσοφόρα χώρα του Αιήτη, την Κολχίδα, γίνεται ο πρωτοπόρος του εξερευνητικού κύματος των Ελλήνων στο ταξίδι αναζήτησης πλούτου και ανοίγματος των οριζόντων. Σε αυτόν αφιερώνεται το αφήγημα του Απολλώνιου του Ρόδιου, του επικού ποιητή των Ελληνιστικών χρόνων, και στα κατορθώματα του με τους Αργοναύτες, βασιλείς πρίγκιπες και ήρωες των κρατιδίων της Μυκηναϊκής εποχής, που “νοσταλγοί και πλαστουργοί του μέλλοντός των”**, τον συνόδευαν στη μακρινή και σκοτεινή διαδρομή αντιμετωπίζοντας σημεία και “στοιχειά”. Ένα ταξίδι από το φως στο σκοτάδι, στις ανήλιαγες μέρες και άναστρες νύχτες, που όμως από την έναρξη της κατασκευής της νεώς και κατά τον πλου έχει την εύνοια της θεάς Αθηνάς, όπως και της μητέρας των θεών της Ήρας που “προβόδαγε τον Ιάσονα τον φίλο” και της θεάς της ομορφιάς και του Έρωτα, συνεργό στα ερωτικά συναπαντήματα των Αργοναυτών, με τη συμβολή επίσης και τη γνώση του γέρου του Φινέα.
Αυτό το ταξίδι το απόμακρο στο χρόνο, μυθικό και μαγικό όπως αποδίδεται στο θεωρούμενο ως τρίτο έπος της αρχαιότητας, με απλό ύφος και τον τρόπο του Απολλώνιου στους Αλεξανδρινούς καιρούς του 3ου π.Χ. αι, δόθηκε για να αντλήσουν έμπνευση 13 σύγχρονοι εικαστικοί. Να ερμηνεύσουν με τη δική τους γραφή τον λόγο του Αλεξανδρινού, επιλέγοντας στιγμές, μορφές, γεγονότα και φαινόμενα της μακρινής διαδρομής. Εικονογραφικά ή με συμβολισμούς, εννοιολογική προσέγγιση και φαντασιακή εγρήγορση διαπραγματεύονται επεισόδια του ταξιδιού που διανθίζουν και επικαιροποιούν με τη δική τους ματιά. Σημείο εκκίνησης η αγκαλιά της μάνας του μικρού Ιάσονα και τα παιδικά του χρόνια (Τερλίδου, Μοράρος), για να ακολουθήσει το ξύλο κατασκευής της Αργούς (Γιακμογλίδου), η αναζήτηση του χρυσόμαλλου δέρατος (Κασσαβέτη), η γνώση της πλουτοφόρου περιοχής γύρω από τον σκοτεινό πόντο με τα χρυσοφόρα ποτάμια (Varella-Gkoka, Γεωργουλά), η συνεύρεση στη πρώτη στάση με τις Λήμνιες γυναίκες (Μητσανάς). Η πλειοψηφία των δημιουργών ως φαίνεται εστιάζει στους πρωταγωνιστές του έπους και ιδιαίτερα στη πολυπρόσωπη Μήδεια, την ανιψιά της Κίρκης των βοτάνων κ των μαγικών, ως δραματική αντανάκλαση και συγκατοίκηση πολλών γυναικείων προσωπικοτήτων, σε μια ολική οντότητα, γυναικών της σαγήνης, του έρωτα, της συμπαράστασης, της γονιμότητας, της απογοήτευσης, της πίκρας, της εκδίκησης, της απώλειας, του φονικού [Σδούκου, Αγραφιώτη, Καμόσου, Gutenschwager, Μιναρετζόπουλος, Σειτάνη). Μια αναγωγή που μας κάνει να αναλογιζόμαστε την πολυσυζητημένη, ρηξικέλευθη παράσταση “Μήδεια” του Γερμανού σκηνοθέτη Franc Castorf με τις 5 Μήδειες στο θέατρο της Επιδαύρου το 2023.
Ως πρόκληση φαίνεται η συνύπαρξη της σύγχρονης δημιουργίας με τις αρχαιότητες του Αρχαιολογικού Μουσείου, που αποτελεί πια κοινό τόπο σε πασίγνωστα μουσεία ανά τον κόσμο. Τα υπάρχοντα έργα λειτουργούν όχι ως οπτικό εμπόδιο, αλλά ως μορφή δημιουργικού διαλόγου, ανακινώντας το ενδιαφέρον του κοινού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση με μια εκφραστική πολλαπλότητα διαπραγματεύονται θέματα γεωγραφίας, μνήμης, ανθρώπινων μετακινήσεων κ μεταναστεύσεων , βιωμένες εμπειρίες , το ανθρώπινο τραύμα όπως πολλαπλά ενσωματώνεται στην τραγική Μήδεια.
Διπλό το ερέθισμα και για τον θεατή να αντιληφθεί αρχικά τον Απολλώνιο αλλά και να συλλάβει το ερμηνευτικό πέρασμα του κάθε εικαστικού, με σύγχρονες καλλιτεχνικές πρακτικές, σε διαφορετικά εκφραστικά πεδία, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, το κέντημα, την υφαντική, τις κατασκευές και τις εγκαταστάσεις. Να καταλήξει εν τέλει στη δική του ερμηνεία να παραλληλίσει με γεγονότα του σήμερα, να προσεγγίσει έννοιες και εγχειρήματα του τότε με ενέργειες του τώρα στην ίδια περιοχή.
Ένας μύθος που διέτρεξε τον αρχαίο κόσμο, ένα ταξίδι με αναγωγή στο παρόν για τους καλλιτέχνες, ως πλους πλούτου, έρωτα και μαγείας, δηλωτικός των πειρασμών και εμποδίων των ποντοπόρων Ελλήνων και της διεύρυνσης του ζωτικού χώρου στη δυναμική τοπογραφία των χρυσοφόρων γαιών, ανοιχτός ως σήμερα σε ερωτήματα πολλαπλής σημασίας.
Χρύσα Δραντάκη
επιμελήτρια της έκθεσης
* Ομήρου Οδύσσεια, στ.69 κ.ε.
** Ανδρέας Εμπειρίκος, Αργώ ή Πλους αεροστάτου, ΄Υψιλον/Υψικάμινος-2, Αθήνα 1980, ς.8
Υ.Γ. Η έκθεση πραγματοποιείται στο πλαίσιο της ετήσιας εκδήλωσης του Παγκόσμιου Σωματείου Αποδήμων Μαγνήτων “Το Κοινόν των Μαγνήτων” με φετινό θέμα τα “Αργοναυτικά”/ Ο ρόλος των γυναικών στην Αργοναυτική Εκστρατεία.
Θερμές ευχαριστίες στην Προϊσταμένη του Αθανασάκειου Αρχαιολογικού Μουσείου Βόλου κα Έλσα Νικολάου και στον Πρόεδρο του “Κοινόν των Μαγνήτων” κ. Αντώνη Γκρέκα για την πρότασή τους να επιμεληθώ την έκθεση.
Ευχαριστίες επίσης στη Σοφία Παπαμαργαρίτη του Τμήματος Αρχ/κών Έργων και Μελετών του Μουσείου για τη συν-επιμέλεια της έκθεσης και σε όσους συνέβαλαν με κάθε τρόπο.
ΕΡΓΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ, ΤΙΤΛΟΙ - ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥΣ
1-Απολλώνιος ο Ρόδιος [3ος αι. π.Χ.], “Αργοναυτικά”, έκδοση Λειψίας, 1828
[Ευγενική παραχώρηση για την έκθεση του αρχείου Θ.Α.]
3-Dorothy Varellas-Gkokas. Γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1970 με Κυπριακή καταγωγή. Μεγάλωσε στην Αυστραλία. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (ΑΣΚΤ) και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Monash University της Μελβούρνης. Πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις στην Μελβούρνη, ενώ έχει συμμετάσχει και σε ομαδικές εκθέσεις σε Αυστραλία και Ελλάδα. Από το 2017 ζει και εργάζεται στον Άγιο Βλάσιο Πηλίου.
"Αναλαμπές", Αυγοτέμπερα σε ξύλο, 30 x 35
Τοχρυσόμαλλοδέρας, ενώλάμπεικαιακτινοβολεί, τοόμορφοπαλτότουγενναίουκριαριούπουέσωσετονΦρίξοκαιτηνΈλλη, γίνεταιοκαταλύτηςγιατόσοπολύαίμακαιπροδοσία.
Απόαυτόπουήτανμιαστιγμήτηςσωτήριαςδύναμηςτηςαγάπηςκαιτηςθεϊκήςπαρέμβασηςμιαςμητέρας, τηςδικαιοσύνηςαπέναντιστηναπέχθεια, ηΈλληπέφτεικαιηευφορίαμαςγίνεταιέναςαιώνιοςστεναγμόςαπογοήτευσης.Καιόταντοκριάριθυσιάζεταιστονθεότουπολέμουκαικρεμιέταιστοαπέραντοδάσος, τότεαρχίζειναξετυλίγεταικάθεείδουςακρότητααπότηναγάπημέχριτομίσος.
12-Λίλα Αγραφιώτη. Γεννήθηκε το 1977 στο Βόλο. Σπούδασε Ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Χαρακτική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Βαρκελώνης με το πρόγραμμα (ERASMUS). Έχει παρουσιάσει το έργο της ατομικά και ομαδικά σε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Κωνσταντινούπολη, Ιταλία, Φινλανδία, Σκόπια, Μεξικό, Σανγκάη). Ζει και εργάζεται στο Βόλο.
“Μήδεια Πάνοπλη”, Μεταλλικά φύλλα, σύρμα, προβειά, σπρέι, μεταβλητές διαστάσεις
Στα “Αργοναυτικά”ηκυρίαρχηγυναικείαφιγούραηΜήδεια, δενπαρουσιάζεταιωςμορφήμητρική πουδραανιδιοτελώς, αλλάσανμιαγυναίκαδυναμική, αφιερωμένηστονέρωτάτης , τονοποίοβοηθάειμεκάθεμέσοκαικόστος. Παρότιμάγισσαδενχρησιμοποιείταμαγικάτηςγιανα “δέσει”τονΙάσονα, τομόνοπουεπιδιώκειείναιταειλικρινήσυναισθήματατου.
Ηκαρδιάτηςφτιαγμένηαπόμέταλλο, φαινομενικάσκληρή, πάνοπλη. Χρυσάστοιχείατηνκαθιστούνπολύτιμη. Στηνπραγματικότηταευάλωτη, αφιερωμένησανανάθημαστονΙάσονα, έναευαίσθητολουλούδι...
8-Λίλια Γεωργουλά. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (ΑΣΚΤ). Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές. Εργάστηκε στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, καθώς και στα ΙΕΚ του Δήμου Βόλου. Ζει και εργάζεται στο Βόλο.
“Τα ψήγματα χρυσού του Φάσι”, Μικτή τεχνική, 35*35 [2 έργα]
Οσκοπόςτουπλοίουπουέπλεεμεσοπέλαγα “μέσαστημαύρηερημιάτηςανήλιαγηςμέραςκαιτηςάναστρηςνύχτας” γιαναφτάσειστιςόχθεςτουΦάσιποταμού, όπουβρισκόταντοχρυσάφιτηςΚολχίδας, τοασήμικαιλινάρικαιάλλαπολύτιμαυλικά.
5-Νεκταρία Γιακμογλίδου. Γεννήθηκε στην Καβάλα. Σπούδασε Ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διδάσκει από το 1998 στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Ασχολείται επίσης με το κόμικς, το ψηφιδωτό, το design, και το κόσμημα. Το 2014 είχε την εικαστική επιμέλεια της χοροθεατρικής παράστασης «Στο φως των κεριών» για τον Κ.Π. Καβάφη, στο Θέατρο της Παλαιάς Ηλεκτρικής του Βόλου. Έχει πάρει μέρος σε πολλές εκθέσεις ανά την Ελλάδα. Έχει βραβευθεί για την συμμετοχή της ως εικαστικός στον Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό Δημιουργίας STE(A)M IT. Ζει και εργάζεται στο Βόλο.
«Η Φωνή», Χαρτί, Πλαστικές διαφάνειες, μαρκαδόροι λαδιού, 200x90 εκ.
ΗΙερήβελανιδιάτουΜαντείουτηςΔωδώνηςαποτέλεσετοέναυσμαγιααυτήτηνεικαστικήεγκατάσταση. Πρόκειταιγιατην “ομιλούσαφηγό”, τηνΔρυ, κλαδίτηςοποίαςκάρφωσε ηθεάΑθηνάστηνπλώρητηςΑργούςγιαναβοηθήσειτονΙάσονακατάτηνΑργοναυτικήεκστρατεία, αφούλέγεταιπωςείχε ανθρώπινη μιλιά και προφήτευε το μέλλον. Το μαντείο της Δωδώνης ήταν αρχαιότερο από το Μαντείο των Δελφών και είχε μεγάλη απήχηση στον αρχαίο κόσμο.
Πέρα από τα ιστορικά και μυθολογικά στοιχεία, σημειολογικό ενδιαφέρον έχει η θηλυκή υπόσταση του δέντρου, της βελανιδιάς, της δρυός, της Νύμφης/της Αμαδρυάδας ..της φωνής της και αν και κατά πόσο στην σύγχρονη εποχή, η φωνή της γυναίκας, ακούγεται/υπολογίζεται/καταγράφεται/μνημονεύεται...
9-Erica Gutenschwager. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967, αλλά μεγάλωσε στις ΗΠΑ. Πήρε το Bachelor of Fine Arts (BFA) του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον/St.Louis και πραγματοποίησε σπουδές χαρακτικής στο Ινστιτούτο Tamarind/Αλμπουκέρκη, όπου απέκτησε τον τίτλο της Tamarind Master Printer (TMP). Μετακόμισε στην Ελλάδα το 1992 και εργάστηκε στο εργαστήριο χαρακτικής Ήλιος στην Νεάπολη Θεσσαλονίκης. Από το 1999 δίδαξε στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής και στη συνέχεια από το 2012 στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Το 2016 ολοκλήρωσε το Master’s in Education (M.Ed open) στο Open University του Λονδίνου. Είναι υποψήφια διδάκτωρ στο Τμήμα Προσχολικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Έχει λάβει μέρος σε περισσότερες από 50 ομαδικές εκθέσεις και έχει πραγματοποιήσει 5 ατομικές εκθέσεις σε Ελλάδα, Παρίσι και ΗΠΑ. Από το 2021 είναι Πρόεδρος του Εικαστικού Συλλόγου Βόλου.
“Μήδεια: Αγγείο μνήμης”, μικτή τεχνική και κολλάζ
Αυτό το γλυπτό εξερευνά το γυναικείο σώμα ως πεδίο μάχης μεταξύ κοινωνικών περιορισμών και μυθικής δύναμης. Εμπνευσμένο από τα ζωγραφισμένα κορσέ της Φρίντα Κάλο και τη μυθική εκδίκηση της Μήδειας, το γλυπτό ενσαρκώνει την ένταση μεταξύ αντοχής και έκρηξης, μεταξύ της αργής τέχνης της θεραπείας και της ξαφνικής φωτιάς της καταστροφής.
Το έργο αντλεί έμπνευση από τον αρχαίο μύθο της Μήδειας, όχι ως μια ιστορία τρέλας ή εκδίκησης, αλλά ως μια βαθιά μεταφορά για τη σχέση μεταξύ της ανθρωπότητας και του φυσικού κόσμου. Εδώ, η Μήδεια δεν είναι απλώς μια προδομένη γυναίκα, είναι η ίδια η φύση: άγρια, διαισθητική, γενναιόδωρη, αλλάότανπροδίδεται, δενσυγχωρεί.
Η εγκατάλειψη της Μήδειας από τον Ιάσωνα, αφού την εκμεταλλεύτηκε, αντικατοπτρίζει ένα γνωστό μοτίβο: τη λογική της εκμετάλλευσης και του ελέγχου, την πεποίθηση ότι η φύση μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στη συνέχεια να απορριφθεί. Η δολοφονία των παιδιών της, ακατανόητη και αβάσταχτη, αντικατοπτρίζει τις αδιανόητες συνέπειες της οικολογικής κατάρρευσης. Και όμως, ο Ιάσωνας δεν μπορεί να κατανοήσει πλήρως το βάθος αυτού που έχει χαθεί. Το έργο συνδυάζει μύθο και υλικό, συναίσθημα και θεωρία, χωρίς να προσφέρει λύση ή λύτρωση. Αντίθετα, προσκαλεί τον θεατή να αναλογιστεί τι σημαίνει να εκμεταλλευόμαστε αυτό που μας έδωσε τη ζωή Τι μένει όταν το δοχείο αδειάζει; Τι συμβαίνει όταν η δύναμη που μας τρέφει αποσύρεται;
Αυτό το γλυπτό δεν προσφέρει παρηγοριά. Προσφέρει μνήμη.
10-Ελπινίκη Καμόσου. Γεννήθηκε στη Σούρπη Μαγνησίας. Σπούδασε ζωγραφική και σκηνογραφία στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές και σε biennale. Παράλληλα εργάζεται σαν εκπαιδευτικός στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, καθώς και στην ιδιωτική. Δραστηριοποιείται σε φεστιβάλ, πολιτιστικά προγράμματα και καινοτόμες δράσεις. Ζει και εργάζεται στο Βόλο.
‘’Η Μήδεια των Συνόρων’’, Σύρμα, πλαστικό, ακρυλικό, φωτογραφίες, μελάνι.
Η Μήδεια, εκτόςαπό φιγούραπάθουςκαιεκδίκησης, ήτανμιαξένη. Μεταναστεύει από την Κολχίδα για χάρη του Ιάσονα, εγκαταλείποντας πατρίδα, οικογένεια, ρίζες. Στους νέους τόπους, αναζητώντας ταυτότητα και ευτυχία, υποκύπτει σε δραματικές συγκρούσεις. Το κουστούμι της Μήδειας ως σύμβολο του προσφυγικού τραύματος: ένδυμα που φέρει πάνω του ιστορίες εξορίας, πολιτισμικής απόρριψης και εσωτερικού ξεριζωμού. Όπως η Μήδεια, έτσι και χιλιάδες γυναίκες σήμερα διασχίζουν σύνορα, μεταφέρουν παρελθόντα, αναζητούν μέλλοντα — και συχνά καταλήγουν εγκλωβισμένες ανάμεσα στα δύο.Το κουστούμι γίνεται σώμα και φωνή αυτών των ιστοριών. Συνδέει την αρχαία τραγωδία με τη σύγχρονη πραγματικότητα των προσφύγων, αποκαλύπτοντας τη διαχρονική εμπειρία του να είσαι ξένος στον τόπο των άλλων.
2-Κατερίνα Κασσαβέτη. Γεννήθηκε στο Βόλο. Σπούδασε Συντήρηση Έργων Τέχνης στη Σχολή Δοξιάδη και συνέχισε με σπουδές ζωγραφικής και σκηνογραφίας στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας. Έχει πραγματοποιήσει 10 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Γερμανία, Αμερική, Γαλλία, Ιταλία).Το 2024 συμμετείχε στην Art Athina και στα «Θεωρήματα» στη Σχολή Καλών Τεχνών. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και στο Χορευτό Πηλίου.
Χρυσόμαλλο δέρας, χαρτί λευκό με μικρά κομμάτια από χρυσό χαρτί, 2,70 x 0,60cm
Ένα σύμβολο του πύρινου Πνευματικού Οργανισμού, περιβληματικού φορέα της ανθρώπινης ψυχής, με τον οποίο η ψυχή, περιβαλλόμενη, τελειοποιείται.
13-Ιωακείμ Μιναρετζόπουλος. Γεννήθηκε στο Βόλο το 1967. Σπούδασε ζωγραφική και αγιογραφία στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας. Συνεργάστηκε ως βοηθός σκηνoγράφου στη “Νέα Σκηνή” του Λ. Βογιατζή και σε άλλες θεατρικές σκηνές. To 2011 συνεργάστηκε με την Ευφροσύνη Δοξιάδη στο τέμπλο El Cordero Mistico της Καθολικής Εκκλησίας El Sagrado Corazon de Maria in Palma στην Μαγιόρκα. To 2015 συνεργάστηκε με το Αρχαιολογικό Μουσείο Βεργίνας στην χρωματολογική μελέτη της τοιχογραφίας του τάφου του Φιλίππου. Έχει φιλοτεχνήσει τοιχογραφίες σε παραδοσιακές και σύγχρονες οικίες. Έχει πραγματοποιήσει 10 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές. Ασχολείται με την τέχνη της επιτέλεσης {performance} μελετώντας εναλλακτικές μορφές έκφρασης. Ζει και εργάζεται στους πρόποδες του Πηλίου.
“Μήδεια Πολυφάρμακος”, κορμός ξύλου, πλαστικός κορμός κούκλας, αμμόξυλα, κλπ.
Το έργο είναι μια παράθεση ανεξάρτητων μεταξύ τους στοιχείων
ελαφρώς επεξεργασμένα ώστε να αποκτήσουν μια νέα μορφή.
Τη μορφή της πολυσχιδούς και αινιγματικής προσωπικότητας της Μήδειας.
Της μορφής που διαδραματίζει τον πιο κρίσιμο ρόλο στην επιτυχία του αργοναυτικού εγχειρήματος. Μια προσωπικότητα που προκαλεί θαυμασμό
αλλά και φόβο, συμπάθεια αλλά και μίσος. Αυτό φυσικά που έχει ενδιαφέρον στην περίπτωση μας είναι η μεταβολή του αγνού έρωτα σε δόλιο μίσος και μάλιστα μέσα από τις χθόνιες δυνάμεις της μαγείας. Η αρχική αγνή φύση του έρωτα της για τον Ιάσονα μεταβάλλεται σε μια άγρια επιθετική και ύπουλη φύση εξαιτίας της ερωτικής απογοήτευσης αλλά και της αντιμετώπισης της από τους άντρες ως ένα αδύναμο πλάσμα έτοιμο να υποκύψει στις επιθυμίες τους!
Επιθυμία, έρωτας, ελευθερία είναι οι τρεις αρχέγονες δυνάμεις που μπορούν να οδηγήσουν είτε στη λύτρωση την ευτυχία είτε στην καταστροφή!!!
7-Dimitri Mitsanas. Γεννήθηκε το 1933 στην Τρίπολη. Από το 1961 έφυγε στις ΗΠΑ. Πραγματοποίησε τις βασικές και μεταπτυχιακές του σπουδές στην Ιστορία της Τέχνης και στη Ζωγραφική στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνιας. Από το 1968 έως το 1999 υπήρξε καθηγητής ιστορίας τέχνης, ζωγραφικής και σχεδίου στο Humboldt State University της Καλιφόρνιας, όπου διετέλεσε κοσμήτωρ από το 1986-1990. Από το 1995 έως το 2013 οργάνωσε ετήσια προγράμματα φοιτητών Πανεπιστημίων της Καλιφόρνιας με έδρα την Άφησο του Πηλίου. Έχει παρουσιάσει έργα του σε εκθέσεις στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα. Έζησε στην Eureka της Καλιφόρνιας και κατά διαστήματα στην Άφησο και στο Βόλο. Έφυγε από τη ζωή το 2022.
“Οι Λήμνιες γυναίκες”, ακρυλικό σε καμβά, 170*215
“Απόαμυαλοσύνητωνγυναικών όλοιοιάντρεςστονησίεξολοθρεύτηκαν ...ΈτσιότανείδαντηνΑργώ ναπλέεικοντάστο νησί, άρπαξανόλεςτ΄άρματα καιβγήκαναπότιςπύλες τηςΜύρινας. Έτρεξανπροςτονγιαλό καιχύθηκανόμοιεςμεμαινάδες…” [Απολλώνιος ο Ρόδιος, “Αργοναυτικά”, Α, 610-...635]
6-Δημήτρης Μοράρος. Γεννήθηκε στο Βόλο. Μαθήτευσε κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη. Πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής και συμμετείχε σε ομαδικές και θεματικές εκθέσεις. Ασχολήθηκε με την επιμέλεια και εικονογράφηση λογοτεχνικών βιβλίων και εκδόσεων, εξώφυλλα δίσκων και εντύπων. Φιλοτέχνησε για το Δήμο Σκιάθου επετειακό ημερολόγιο για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, με έργα σχετικά με τα διηγήματα του. Ζει και εργάζεται στο Βόλο.
1- Ειρηνικό ζευγάρι του μύθου, σε στάση πολεμιστών σε πραγματική παραλία.
Η θυγατέρα του βασιλιά- του καπετάνιου η κόρη και ο αρχηγός των Αργοναυτών- της θάλασσας-το αγόρι.
2- Σε παραλία του μύθου ή της φιλτάτης Ιωλκού, αλλιώς του Βόλου.
Μία μορφή - θεά- φάσμα- μετείκασμα- φρικιό ...παρά του ζεύγους.
3- Αντίγραφο από την '' στήλη των πολεμιστών ΄΄, που είναι και η βάση των δύο- και άλλων σπουδών.
Κι ά σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές...
Ο μύθος ερμηνεύει κινήσεις και μετακινήσεις και η ιστορία πραγματικά γεγονότα γύρω από την ζωή, τον έρωτα και τον θάνατο.
Γείτονες, μπαινοβγαίνουν στη μεθόριο, σαν τα όρια χρωμάτων...
Αυτά ουδέποτε έγιναν...αλλά υπήρξαν ανέκαθεν!
Εδώ, θεωρούμε τον Ιάσονα ιστορικό πρόσωπο, όπως τον Δημήτριο τον Πολιορκητή και τον Θεόφιλο.
14-Ιφιγένεια Σδούκου. Γεννήθηκε στη Λάρισα. Σπούδασε Ζωγραφική και Χαρακτική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας/Ιταλία. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας - Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα και του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας. Έχει βραβευτεί στην 6η Τριενάλε Υφασμάτων, Νόβι Σαντ, Σερβία το 2017. Συμμετείχε στην 8η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης το 2023 και στην Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Τασκένδης το 2024. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές. Ζει και εργάζεται στη Λάρισα.
“Η Φυγή”, κέντημα στο χέρι, 92x66 εκ.
XII. Medea Iasoni
...Accipit hospitio iuvenes Aeeta Pelasgos,/ et premitis pictos corpora Graia toros/tunc ego te vidi,/tunc coepi scire,/quid esses;/illa fuit mentis prima ruina meae/et vidi et perii!/
nec notis ignibus arsi,/ardet ut ad magnos pinea taeda deos/et formosus eras et me mea fata trahebant:/ abstulerant oculi lumina nostra tui./perfide, sensisti! quis enim bene celat amorem?/eminet indicio prodita flamma suo...
[απόσπασμα της 12ης επιστολής των Epistulae Heroidum του Οβιδίου. Σε αυτή, η Μήδεια θυμίζει στον Ιάσονα την φυγή τους από την Κολχίδα].
11-Ζωή Σεϊτάνη. Γεννήθηκε στη Λάρισα. Αριστούχος του Εργαστηρίου Ζωγραφικής της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ομοίως και Σκηνογραφίας- Ενδυματολογίας του Τμήματος Κινηματογράφου της ίδιας Σχολής. Διακρίθηκε με το Α΄ βραβείο στην Β΄ Biennale Φοιτητών-Νέων Καλλιτεχνών των Ανώτατων Σχολών Καλών Τεχνών Ελλάδας. Συμμετείχε στο 4ο Συμπόσιο Γλυπτικής και Αρχαίας Ζωγραφικής στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αιανής Κοζάνης. Από το 2004 διδάσκει Εικαστικά στη Δημόσια Εκπαίδευση. Ταυτόχρονα, ασχολείται με την σκηνογραφία και την εικονογράφηση παιδικού βιβλίου. Το έργο της έχει παρουσιάσει ατομικά και ομαδικά. Ζει και εργάζεται στη Λάρισα.
“Μήδεια Λύκαινα”, πηλός
Σε αυτήν την κεραμική πιατέλα αποτυπώνεται η εμβληματική σκηνή της Μήδειας που βοηθά τον Ιάσονα να αποσπάσει το Χρυσόμαλλο Δέρας. Επέλεξα το κεραμικό μέσο ως ζωγραφική επιφάνεια λόγω της αρχαιολογικής και τελετουργικής του φόρτισης. Η μορφή της Μήδειας δεν αναπαρίσταται με την παραδοσιακή της ανθρώπινη μορφή, αλλά μετασχηματίζεται σε μια υβριδική φιγούρα: γυναίκα-λύκαινα. Η επιλογή αυτής της διττής φύσης — γυναίκα και ζώο — την τοποθετεί εκτός των ορίων της ηθικής, δεν αποτελεί μόνο μια αισθητική προσέγγιση αλλά και μια βαθιά συμβολική τοποθέτηση.
Ο λύκος, στην προσωπική μου εικαστική γραφή, λειτουργεί ως αρχέτυπο δυνάμεων που βρίσκονται στο όριο μεταξύ άγριου και εξημερωμένου, φύσης και πολιτισμού, ενστίκτου και λογικής. Η Μήδεια ενσαρκώνει αυτή την οριακή κατάσταση. Ο Ιάσονας στέκει με θαυμασμό και υπακοή απέναντί της. Είναι η ξένη, η μάγισσα, η βάρβαρη αλλά και η ερωμένη- σωτήρας. Ως λύκαινα, γίνεται το σύμβολο μιας θηλυκής παντοδυναμίας, ανεξέλεγκτης και αινιγματικής. Είναι μια οντότητα ικανή για απόλυτη αφοσίωση και απόλυτη εκδίκηση. Το έργο εντάσσεται στη γενικότερη θεματική που με απασχολεί αυτή την περίοδο: τη σχέση λύκων και ανθρώπων. Η βοήθειά της στον Ιάσονα είναι, τελικά, μια πράξη που προαναγγέλλει την τιμωρία τους.
4-Ιωάννα Τερλίδου. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε με υποτροφία του EOMMEX, στην École Nationale Supérieure des Beaux Arts του Παρισιού σχέδιο, ταπισσερί και ψηφιδωτό. Έχει πραγματοποιήσει πάνω από 30 ατομικές και πολλές ομαδικές εκθέσεις, σε πόλεις της Ελλάδας, όπως επίσης σε Κων/πολη, Σκόπια, Σόφια, Ρώμη, Βενετία, Στοκχόλμη. Έργα της βρίσκονται σε Πινακοθήκες Κυκλάδων, Βόλου, Ναυπλίου, Α. Χατζημιχάλη, στη συλλογή του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, καθώς και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές. Για το έργο της έχουν γράψει γνωστοί ιστορικοί τέχνης. Ζει και εργάζεται στα Καλά Νερά Πηλίου.
“Η παιδική ηλικία του Ιάσονα”, Υφασμένο,σε όρθιο αργαλειό με μοχέρ, 200*66.
Μοναχοπαίδι, από την αγκαλιά της μάνας του προστατευμένος, ως την ενηλικίωση του που υπό την προστασίατων θεών, απέπλευσε για το μεγάλο ταξίδι, όνειρο και πραγματικότητα μαζί.
Video της εκδήλωσης
Φωτογραφίες της εκδήλωσης
